De andere kant van Accra

Daar is ze alweer!
Op dit moment ben ik alweer lekker terug in Sunyani. Vorige week kwam ik nog een laatste keer onder mijn biebverplichtingen uit door met Mariette, Moses en de kinderen mee te gaan naar Accra maar deze week moet ik er toch echt aan geloven omdat Juan en ik de deadline op volgende week maandag hebben gesteld.
Zaterdag kwamen we terug uit Accra dus zondag en vandaag ben ik als een dolle aan het boeklonnen, hoekjes knippen en binnenlinnen plakken. Vandaag heb ik stickers en karton gekocht en ben ik nu in het internetcafe al het benodigde aan het uitprinten.
Maargoed, maandag was ik bij Mariette en stelde ik voor om mee te gaan naar Accra en een paar dagen voor au pair te spelen. Zo ging ik dinsdag de hele dag met Sam naar de Accra Mall en het zwembad van het Golden Tulip en vermaakte ik hem woensdag met een middagje bioscoop en nog meer Westerse luxe in de mall. Ik ben inmiddels al een paar keer in Accra geweest en ken al een heel aantal plekken maar hier was ik nog nooit geweest. Er ging een wereld voor me open in de enorme supermarkten met echte vleeswaren, de kledingwinkels met alleen maar nieuwe (geen tweedehands) kleren en de restaurantjes met echt softijs! Ik keek mijn ogen uit.
Verder hoorde er bij dit weekendje luxe iedere ochtend uitgebreid ontbijt met croissants!!!
Maar vergis je niet, er hoorde nog wel een beetje spanning bij: Donderdag had ik mijn interview voor University College, de opleiding die ik volgend jaar wil gaan doen. Hierbij hoort een strenge selectie procedure die bestaat uit een motivatiebrief en als die goed genoeg blijkt, een interview. Die eerste ronde was ik dus al doorgekomen en met de techniek van tegenwoordig hoefde ik niet eens naar Utrecht te komen om met mijn interviewer te praten. Ik zat om 9 uur (ja, had in alle zenuwen zelfs nog aan het uur tijdsverschil gedacht) keurig voor Mariettes laptop nadat we de dag ervoor de internetverbinding grondig hadden gecheckt. Uiteindelijk belde de interviewster op mijn mobiel en had ik me dus voor niks netjes aangekleed en voor de verandering eens opgemaakt. Het gesprek ging heel goed en nu is het nog vier tot vijf weken wachten op de uitslag.
Mariette en ik zijn vrijdagavond nog gezellig uit geweest en keken 'The Blind Side' in een echte bioscoop. Een hele mooie zelfs met een gigantisch scherm en heel mooi geluid. Wel een beetje jammer dat de stroom op een gegeven moment uitviel. Ach ja, het is en blijft Ghana en na vijf minuten was de generator aangezet en keken we de film, een echte aanrader, af.
We sloten Accra af met een diner in een extreem hip restaurant (vind je vast wel bij Google: Rhapsody's, Accra mall). We hadden de hele avond de slappe lach om de portier die bij de deur zei: Wil je hier naar binnen? Mag niet want je draagt slippers. Oh? Wil je alleen naar het restaurant? (Niet naar de bar) oke, loop dan maar door.
Ik moet eerlijk zeggen dat dat het wel ongeveer was wat ik over afgelopen week te vertellen heb. Het zal toch niet waar zijn? Als iemand nog iets heeft voor de vragenronde...